Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego

Art. 114 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego (Dz. U. Nr 233, poz. 1569) w zakresie, w jakim wyłącza objęcie ochroną na zasadach szczególnych pracowników stoczni posiadających prawomocne orzeczenie stwierdzające nabycie uprawnień do emerytury, którzy ukończyli 65 rok życia w stosunku do mężczyzn i 60 rok życia w stosunku do kobiet, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji.

Z dniem wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego, tj. z dniem 13 lipca 2011 r., z systemu prawa wyeliminowana została norma wyinterpretowania z art. 114 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego, dotycząca praw pracowników stoczni, w zakresie, w jakim przewidywała wyłączenie pracowników stoczni posiadających prawomocne orzeczenie stwierdzające nabycie uprawnień do emerytury, którzy ukończyli 65 rok życia w stosunku do mężczyzn i 60 rok życia w stosunku do kobiet, spod ochrony na zasadach szczególnych, określonych w rozdziale 15 ww. ustawy.

Z uwagi na fakt, iż wyrok zakresowy nie spowodował luki w systemie prawa, jak również ze względu na wskazaną specyfikę zaskarżonej regulacji, podjęcie działań legislacyjnych wydaje się niecelowe. Ponadto zważywszy na fakt, iż zakończono już postępowanie kompensacyjne – prowadzone na podstawie ustawy kompensacyjnej, a tym samym zrealizowany został program dobrowolnych odejść wiążący się z wypłatą jednorazowego odszkodowania pieniężnego, nie jest możliwa zmiana art. 114 ust. 2 pkt 4 ustawy kompensacyjnej, ani w kierunku przyznania prawa do jednorazowego odszkodowania pieniężnego pracownikom, którzy zostali go pozbawieni na skutek niekonstytucyjnej regulacji, ani w kierunku pozbawienia prawa do tego odszkodowania pracowników, którzy już z niego skorzystali.